قرآن کریم، خود و همه کتاب‌های آسمانی را کتاب هدایت انسان معرفی می‌کند و گاه برای تحقق این هدف از گزاره‌های علمی استفاده می‌نماید. یکی از گزاره‌های علمی قرآن، اشاره به «وجود موجود زنده در آسمان‌ها» است. در این مقاله مسئله حیات در آسمان از نظر قرآن بررسی می‌شود. بر این اساس، ابتدا تاریخچه وجود حیات در آسمان‌ها و آن‌گاه رابطه قرآن و علوم تجربی و سپس دیدگاه کیهان‌شناسان در این‌باره بیان و دلالت آیات قرآن بررسی می‌شود. بخش پایانی مقاله هم به ذکر نمونه‌هایی از احادیث گویای وجود حیات در آسمان اختصاص می‌یابد. این مقاله نشان می‌دهد که قرآن‌کریم وجود حیات در آسمان‌ها را پذیرفته و قبل از علم روز، نظریه‌پردازی علمی کرده است.
)
