قرآن کریم برای بیان قدرت خداوند به آفرینش جهان مادی و برخی ویژگی‌های آن اشاره می‌کند. این کتاب آسمانی در آیه30 سوره انبیاء به مرحله‌ای از آفرینش اشاره دارد که آسمان‌ها و زمین بسته بودند و خداوند آنها را باز کرده و طبق آیه 47 سوره ذاریات، آسمان و زمین هنوز در حال گسترش است و بنابر آیه 67 سوره زمر در پایان جهان، آسمان‌ها درهم پیچیده شده و به حالت اولیه آفرینش برمی‌گردند. کیهان‌شناسان با بهره‌گیری از ابزارها و شیوه‌های تجربی، مدل‌های گوناگونی را برای جهان مادی ارائه داده‌اند. بنابر برخی مدل‌ها [همچون جهان ایستاتیک] جهانِ مادی، شکلی ثابت دارد و نمای کلی آن تغییر نمی‌کند. در مقابل، مدل مهبانگ که از آن با عنوان مدل استاندارد نیز یاد می‌شود، ادعا می‌کند که جهان مادی از باز شدن انفجار گونه ماده ـ فضا ـ زمان از نقطه‌ای اولیه به وجود آمده است و انبساط آن هنوز ادامه دارد. برخی از یافته‌ها و شواهد کیهان شناسی و فیزیکی ادامه یافتن این گسترش را برای همیشه نشان می‌دهند، در حالی که دسته‌ای دیگر از شواهد، پایان یافتن و آغاز روند معکوس را بیان می‌کنند. یافته‌های دانش کیهان‌شناسی می‌تواند تفسیری بر این موضوع قرآنی باشد و پذیرش شگفتی و حتی اعجاز علمی این آیات را موجه سازد.
)
