مثبت‌اندیشی نحوه تفکر خوشبینانه و امیدوارانه به زندگی است که در آن انسان به جنبه‌های خوشایند و روشن زندگی خود توجه کافی می‌کند و از پرداختن به یأس و احساسات نابجا و مخرب دوری می‌جوید. این نوع تفکر دارای آثار و برکات فراوانی در زندگی است. هر چند تا کنون کتاب‌های مختلفی در این زمینه نگارش یافته‌است، کمتر منبعی می‌توان یافت که به مثبت‌اندیشی از نگاه متون اسلامی (آیات و روایات) نگریسته باشد. در این نوشتار، ضمن بیان مختصری از مفهوم مثبت‌اندیشی به بازخوانی تعدادی از آیات قرآنی و روایات که به نحوی مؤیّد این دیدگاه می‌باشند، پرداخته شده است؛ مانند هر مفهوم دیگر، مثبت‌اندیشی نیز دارای مفاهیم نادرست و مخالف با آموزه‌های دینی است که می‌توان از آن به آسیب‌شناسی مثبت‌اندیشی اطلاق کرد. این نوشتار، به طور گذار به معرفی و آسیب‌شناسی این مفهوم با کمک متون دینی می‌پردازد و عمده تمرکز آن پرداختن به بیان اموری است که انسان را از مثبت‌اندیشی باز می‌دارد که به آن «موانع مثبت‌اندیشی» گفته می‌شود.
)
