نظریه‌پردازی علمی قرآن از گونه‌های تفسیری علمی قرآن است؛ که در آن پژوهشگر نظریه‌های علمی قرآن را دنبال می‌کند. نظریه مجموعه‌ای از گزاره‌های فرضیه‌ای است که درباره ویژگی‌های یک پدیده، علل، عوامل و دلایل پدیدآورنده آن، یا رابطه آن با دیگر پدیده‌ها اظهارات و پیشنهاد‌هایی را ارائه می‌دهد. نظریه‌پردازی‌های علمی معمولاً در یکی از حوزه‌ها و ابعاد دانش نوآوری می‌کنند و تحوّل آفرین می‌شوند. نظریه‌پردازی‌های علمی قرآنی نیز همین‌گونه است. نظریه‌پردازی علمی قرآن به دو حوزه علوم طبیعی و علوم انسانی قابل تقسیم است. برخی از آیات علمی قرآن مطالبی را بیان می‌کند که علم هنوز بدان‌ها دسترسی پیدا نکرده و هرچند از نظر علوم تجربی به اثبات نرسیده است، اما دلیلی نیز برای نفی آن ارائه نکرده است. از آنجا که وحی، نوعی دانش قطعی و از سرچشمه الهی است، در صحیح بودن آن شکی نیست. این موارد را می‌توان به‌عنوان نظریه‌های علمی قرآنی مطرح کرد و همچون دیگر تئوری‌های علمی، به دنبال شواهد تجربی آنها بود. نظریه‌پردازی‌های قرآن در زمینه علوم انسانی همچون مبانی مدیریت، مبانی و اصول اقتصاد، مبانی سیاست و مبانی و اصول علوم تربیتی در قرآن هستند که اگر به خوبی مورد توجه و کاوش قرار گیرند، انقلابی در جهان علوم انسانی پدید می‌آورند و چهره جهانی را در قرن بیست و یکم تغییر می‌دهند و به سلطه فرهنگی غرب بر شرق پایان می‌بخشند.
)
