درباره وراثت علم نبوی به ائمه اطهار روایات بسیاری وجود دارد؛ لذا با آگاهی از روش و بینش معصومان، به ویژه حضرت علی میتوان به استفاده صحیح از قرآن و علوم مربوطه آن دست یافت. نوشتار حاضر در صدد پاسخ به این پرسش است که حضرت علی چه نقشی در گسترش تفسیر و علوم قرآنی داشته است. محور اصلی نوشتار این بررسی جایگاه امام علی در زمینه تفسیر و علوم قرآنی و اقدامات ایشان برای جلوگیری از عدم تحریف قرآن و اسلام است. بیان انواع روشهای تفسیری امام علی، خود دلیلی بر علم وسیع ایشان است که سبب تربیت شاگردان بزرگ و اهل معرفتی شد تا بتوانند معارف را در بین مردم در قالب تفسیر و روایات بیان کنند. همچنین با علوم قرآنی و آموختن آن به اصحاب سبب عدم تحریف قرآن شد؛ به طوریکه اگر این اقدامات شایسته نبود، نسلهای بعدی از این فیض عظیم بیبهره میماندند.